مقدار غذای مصرفی ماهی قزل آلا در مزارع پرورشی

محاسبه دقیق مقدار غذای مصرفی ماهی قزل آلا از اهمیت زیادی برخوردار است. مصرف کم غذا باعث کاهش میزان تولید و ضرر و زیان اقتصادی میشود. مصرف بیش از اندازه غذا باعث به هدر رفتن مقدار غذا می شود که علاوه بر زیان اقتصادی به آلودگی محیط آب نیز منجر خواهد شد.

 راهنمای غذای مصرفی چیست؟

 هر یک از کارخانه های سازنده غذا بر اساس انرژی جیره غذایی و ضریب تبدیل غذای عرضه شده، جدولی را به عنوان راهنمای غذای مصرفی روزانه عرضه می کنند،این جداول نخستین بار بع عنوان راهنمایی  برای تامین نیازهای غذایی ماهیان آزاد پرورشی تهیه و تنظیم شدند. اساس تنظیم این جداول درجه حرارت  آب  و اندازه وزن ماهی و همچنین کیفیت غذای مصرفی است. مقدار غذای مورد نیاز روزانه در این جداول بر اساس درصد زنی توده زنده تعیین می شود. وزن توده زنده هر استخر از ضرب کردن تعداد ماهیهای موجود در استخر در وزن متوسط آنها که هر دو هفته یکبار طی عملیات زیست سنجی مشخص می شود، تعیین می گردد.

حد بهینه مقدار غذای مصرفی ماهی قزل آلا

در تحقیقی در خصوص حد بهینه مقدار غذای مصرفی ماهی قزل آلا با توجه به کیفیت غذایی (انرژی جیره) بر روی ماهیان با وزن اولیه 10 گرم انجام شد.  مشخص  شد که هر دو فاکتور مورد مطالعه (میزان غذایی مصرفی و کیفیت غذا یا انرژی جیره غذایی) عوامل موثر بر میزان رشد و ضریب تبدیل غذایی هستند. در این تحقیق داده های مربوط به ضریب رشد ویژه و ضریب تبدیل غذایی در ارتباط با مقدار غذای مصرفی، امکان تعیین حد بهینه حداکثر غذا دهی را مشخص نمود. بر اساس یافته های این تحقیق حد بهینه غذا دهی برای ماهیان 10 گرمی قزل آلای رنگین کمان 4% وزن بدن در روز برای ماهیانی که با جیره غذایی حاوی 2900 کیلو کالری بر کیلوگرم انرژی قابل جذب تغذیه شدند و 3 % وزن بدن در روز برای ماهیانی که با جیره غذایی حاوی 3500 کیلو کالری بر کیلوگرم انرژی قابل جذب تغذیه شدند، تعیین شد. بر این اساس علاوه بر وزن ماهی و درجه حرارت آب، سومین عامل بسیار مهم در تعیین مقدار غذای مصرفی ماهی قزل آلا است.

عامل وزن و تاثیرات آن بر مقدار غذای مصرفی ماهی قزل آلا

هنگامیکه ماهی رشد می کند و بزرگتر می شود، شدت متابولیسم آن بر اساس واحد وزن بدن کاهش می یابد. بنابراین درصد غذای مصرف شده نسبت به وزن بدن نیز کاهش می یابد. شدت دریافت و مصرف غذا همچنین به درجه حرارت آب مربوط می شود و تا زمانی که درجه حرارت آب در محدوده دمایی مناسب برای رشد ماهی قرار دارد، افزایش مصرف غذای را به دنبال دارد. در زیست سنجی هایی که هر دوهفته یکبار انجام می شود، چنانچه ضریب تبدیل غذایی و رشد مناسب باشد و ماهی به اندازه کافی نسبت به غذای مصرفی اشتها نشان دهد باید نسبت به افزایش درصد غذادهی اقدام نمود. در صورت بروز مسائلی همچون گل آلودگی و تغییر عواملی فیزیکوشیمیایی آب خارج از محدوده رشد قزل آلا باید  نسبت به کاهش و یا حتی قطع غذا دهی اقدام کرد. همچنین در زمان بروز تلفات غیر معمول اولین اقدام قطع غذا دهی است، قطع تغذیه باید تا زمان مشخص شدن عامل بروز تلفات  و بر طرف شدن آن ادامه یابد، در غیر این صورت غذا دهی خود عاملی است که باعث افزایش تلفات در شرایط یاد شده می شود.